Αυτοχαστουκίζομαι!

Η βρύση μου δεν στάζει πλέον νερό και το ψυγείο μου έχει εξαφανιστεί ως δια μαγείας. Κάπου στο βάθος ακούγονται εκρήξεις. «Θα ναι πάλι τα βεγγαλικά της Γιάννας στο Ψυχικό», ψιθυρίζω καθώς ντύνομαι βιαστικά. Αμέσως μετά ακούω ένα οργισμένο πλήθος στο δρόμο. «Γιατί διαδηλώνουν άραγε αυτή τη φορά;», αναρωτιέμαι κι αποφασίζω να βγω.......................
........................

ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΕΦΤΑΣΕ (Μια απάντηση στην επιστολή Δοξιάδη, Θεοδωρόπουλου, Μάρκαρη)

Το ξέρουμε πως είναι σπουδαίοι. Ε και; Οι σπουδαίοι δεν έχουν δικαίωμα στην παπαρολογία;
Εξάλλου κάποιοι άλλοι σπουδαιότεροι, όπως ο προσφάτως χαμένος Χάρολντ Πίντερ, κινούνται σε άλλα μήκη κύματος...

Με την επιστολή τους, οι Δ+Θ+Μ προτίμησαν να χρησιμοποιήσουν το πνεύμα τους, όχι για αφύπνιση, ούτε για σαμανισμό, διονυσιασμό ή σαδομαζοχισμό,
αλλά για να υπηρετήσουν και να στηρίξουν ένα Οικονομικό, Κοινωνικό, Θεσμικό Οικοδόμημα που βρίσκεται σε Κρίση.Έτρεξαν να μπαλώσουν τις ρωγμές του «Πολυβραβευμένου» τους Συστήματος χρησιμοποιώντας τις ίδιες τους τις «σάρκες».
.....................................
.....................

Ο πετεινός, το πρόβατο και η επόμενη μέρα...

Ο πετεινός φούσκωσε από ικανοποίηση και είπε στο πρόβατο που μόλις είχε πετάξει από πάνω του την προβιά του λύκου:
«Συγχώρα με φιλαράκι, αλλά μας τα κάνατε τσουρέκια. Χοροπηδήσατε, φωνάξατε, πετάξατε πέτρες... ώρα να πάτε στο μαντρί σου. Κάτω απ το δέντρο που χει στολίσει ο αφέντης, σε περιμένει το καλύτερο σανό που χεις γευθεί. Πρώτο πράγμα, μεταλλαγμένο από τους κάμπους της Αριζόνα. Α, κι όταν τελειώσεις το μασούλημα, μην ξεχάσεις να περάσεις για άρμεγμα»
.....................................
..........................

Ένα σουρεαλιστικό παραμύθι στο πνεύμα των ημερών

Αυτό ήταν. Η λογοτεχνική καριέρα του Κροκοδειλάνθρωπου, ως ήρωα διεστραμμένων ιστοριών, είχε λάβει τέλος. «Είναι πολύ μοχθηρός. Δεν ξαναγράφω ιστορία μ’ αυτόν.», είχε μονολογήσει ο Παραμυθάς αηδιασμένος και κάπως έτσι, από τη μια στην άλλη στιγμή, ο Κροκοδειλάνθρωπος βρέθηκε στον Κάτω Κόσμο.
Εκεί συνάντησε μεγάλες αναταραχές κι απεργίες. Ήταν λίγες μέρες πριν τα Χριστούγεννα και οι Καλικάτζαροι είχαν ξεσηκωθεί εναντίον του Αρχιδιαβόλου. Συγκεκριμένα, η προκήρυξη που βρήκε o Κροκοδειλάνθρωπος δίπλα σ ένα καζάνι γεμάτο αχνιστή πίσσα, έγραφε τα εξής:

Σύντροφοι και συντρόφισσες Καλικάτζαροι,
...............................................
..................................

Το ουρλιαχτό αγωνίας των νέων

Τα σχολεία έχουν αναρτήσει κόκκινη λάμπα στην είσοδο, μιμούμενα το Μέγαρο Μαξίμου.
.......................................
....................

Αντί για Μοιρολόι...

Από τα ερωτικά στα διαβολικά

Σε έξι μήνες θα απαγορευτεί το κάπνισμα σε όλους τους δημόσιους χώρους, ανακοίνωσε ο αστέρας του Χόλιγουντ υπουργός Υγείας Δημήτρης Αβραμόπουλος. Έξι μήνες νωρίτερα από ότι μας είχε πει αρχικά.
Αναρωτιέμαι γιατί τόσο βιασύνη, τόσο πολύ νοιάζεται για την υγεία μας αυτό το ομορφόπαιδο;
Αν νοιάζεται τόσο πολύ γιατί έχει κάνει τα Νοσοκομεία μας μπάχαλο;
Μήπως συμβαίνει κάτι άλλο; Κάτι που δεν φαίνεται με την πρώτη ματιά...
............................
..............

The Beat Generation

Μια γενιά εκστασιασμένων λογοτεχνών και φωτισμένων χίπστερς

Ένα μανιτάρι γεννιέται κάτω από τη σκιά ενός B 52, ένα πυρηνικό μανιτάρι που αντί για μητρικό γάλα τρέφεται με χιλιάδες αθώες ψυχές. Μετά ακολουθεί ο μακαρθισμός, η κουλτούρα της υπερκατανάλωσης, το BepBop, η Κορέα στο απέναντι χαράκωμα με το American Dream.
Σε αυτό το κοινωνιολογικό πλαίσιο κάποιοι νεαροί λογοτέχνες..................
.........................................

Γράμμα στους νεκρούς του Πολυτεχνείου

Είπαν πως ξεπούλησαν τον αγώνα σας.
Και οι φίλοι σας δάκρυσαν, ενώ άφηναν σημειώματα και κόκκινα γαρύφαλλα στα κάγκελα του Πολυτεχνείου.
.............................
..................

Γράμμα στους νεκρούς του Πολυτεχνείου

Είπαν πως ξεπούλησαν τον αγώνα σας.
Και οι φίλοι σας δάκρυσαν, ενώ άφηναν σημειώματα και κόκκινα γαρύφαλλα στα κάγκελα του Πολυτεχνείου.
.............................
..................

Η ταινία μας για το 48hoursproject: "9"

Αυτό είναι το ταινιάκι που φτιάξαμε για το 48hours project.
Μέσα σε 48 ώρες σενάριο, γυρίσματα, μοντάζ, μουσική, τα πάντα!
Δυστυχώς μας πήρε 50 ώρες, οπότε βγήκαμε εκπρόθεσμοι...
Ήταν πρώτη μας φορά και δεν καταφέραμε να υπολογίσουμε σωστά το χρόνο.

Το θέμα που μας κληρώθηκε ήταν αστυνομικό, ενώ τα σεναριακά στοιχεία που έπρεπε να εντάξουμε ήταν :
Ο χαρακτήρας courier, η φράση «σε ευχαριστώ πολύ, σου είμαι ευγνώμον» κι ένα σαπούνι.
Με τη βοήθεια και των άλλων παιδιών νομίζω ότι εντάχτηκαν αρμονικά.
Το σενάριο, 5 σελίδες, μου πήρε 1 ώρα και 15 λεπτά... προσωπικό ρεκόρ!
Αν δεν μας ξέφευγαν κάποιες σεναριακές λεπτομέρειες κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, νομίζω ότι το αποτέλεσμα θα ήταν καλύτερο, καθώς θεωρώ ότι θα στήριζαν και θα έκαναν κατανοητή την ανατροπή πολύ πιο καθαρά...
Πρέπει να κατανοήσετε βέβαια ότι γινόταν της πουτ... το κάγκελο από την πίεση χρόνου, οπότε τα λαθάκια ήταν αναπόφευκτα.
Συγχαρητήρια σε όλα τα παιδιά!

Προβολές, ομιλίες, bebop, απαγγελίες, αυτοσχεδιασμοί, happenings και πολύ αλκοόλ…
H καλλιτεχνική ομάδα BAROUAK
και η εταιρία παραγωγής GUERRILLA CINEMATOGRAPHY
διοργανώνουν βραδιά αφιέρωμα στους Beat, την Τετάρτη 29 Οκτωβρίου, από τις 19:00 και μέχρι αργά το βράδυ, στο χώρο της εταιρίας (Νεμέας 8, κοντά στη στάση Αττική του Μετρό)

19:00 – 21:00 : Προβολές
Pull my Daisy (1959) Robert Frank & Alfred LeslieHallelujah the Hills (1963) Adolfas MekasKerouac, the Movie (1985) John AntonelliCut-ups (1967) Anthony Balch

21:00 – 22:30 : Ομιλία – Απαγγελίες
Ομιλία του ποιητή Γιάννη Λειβαδά
Απαγγέλλουν: Αλέξης Δάρας (ποιητής), Βαγγέλης Μπέκας (Barouak), Βασίλης Κυριάκης (Barouak)
Αυτοσχεδιασμοί συνοδεία τρομπέτας και άλλα happenings

22:30 - ... : Music selection: Άγγελος Αλέτρας
Thelonious Monk, Charles Mingus, Charlie Parker, Miles Davis, John Coltrane, Max Roach και πολλοί άλλοι

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ

*the distortion of the beat generation into a media stereotype
-----------------------------------------------------------------

Ο Γιάννης Λειβαδάς γεννήθηκε το 1969 στην Καλαμάτα. Είναι ποιητής της σύγχρονης avant garde. Μεταφράσεις: Η Μπιτ Ποίηση (εκδ. της Λίμνης 1995), Λ. Φερλινγκέττι - Εικόνες του Φευγάτου Κόσμου (εκδ. της Λίμνης 1995), Σειρά φυλλαδίων ποίησης: Ginsberg, Lamantia, Olson, Corso, Hirschman, Duncan, Levertov, Pound, Bunting, Norse, Wei (Άκρον 2000), Ann Charters - Τζακ Κέρουακ [Βιογραφία] (Printa 2002), Ανθολογία Μπιτ Ποίησης (Ροές 2003),, Τζακ Κέρουακ – Γραφές της αιωνιότητας (Απόπειρα 2006), Τζακ Κέρουακ – Ο γυρισμός του ταξιδευτή (Απόπειρα 2007), Άλλεν Γκίνσμπεργκ - Ουρλιαχτό [δίγλωσση έκδοση] (Ηριδανός 2007), Τζακ Κέρουακ – Ποιήματα (Ηριδανός 2007), κ.α.

Η ζωηρή εφηβεία μιας σύγχρονης τέχνης

.....................

............................................

...................................

Ε ε ε έρχονται!! Κυρίες και κύριοι οι Thievery Corporation...

Στις 11/10 ετοιμαστείτε να υποδεχτείτε στο Θέατρο Βράχων, εκείνους που το εξώφυλλο του τελευταίο άλμπουμ τους, κάνει extreme close up, σ’ ένα μαχητή των Ζαπατίστας. Ο πιο πολιτικός δίσκος των Thievery Corporation, είναι γεγονός. Το Radio Retaliation, τα σπάει... Μα πόσο πιο πολιτικός μπορεί να είναι, όταν στον προηγούμενο που περιείχε πρωτότυπες συνθέσεις, φιγουράριζαν τραγούδια όπως το revolution και warning shots.
Όσοι δεν τους είχατε δει στο Λυκαβηττό, μην τους χάσετε...
Όσο για εσάς, που ταξιδέψαμε παρέα εκείνο το βράδυ, θυμάστε καλά τι κόλλημα είχαν φαει τα παιδιά από την Νέα Υόρκη με την πάρτι μας; Θυμάστε πόσες φωτογραφίες μας είχαν τραβήξει πάνω απ την σκηνή; Νομίζω ότι αυτή τη φορά, δεν θα ταξιδέψουμε απλώς πάνω σε μαγικό χαλί, δεν θα διασταλούν οι αισθήσεις μας με φυσικές μεθόδους. Αυτή τη φορά θα αφουγκραστούμε τα παιδιά από την Νέα Υόρκη, να μας μεταφέρουν την κραυγή του τέρατος που ψυχορραγεί και σπάει, με ένα ΚΡΑΧ!
...................................
.......................

Ένα αρχαιοελληνικό γκάλοπ

«Αυτοί (οι Αθηναίοι) είναι καινοτόμοι και οξείς στην επινόηση και ικανότατοι στην εκτέλεση αυτών που θα αποφασίσουν, ενώ εσείς (οι Λακεδαιμόνιοι) αρκείστε στη διατήρηση των κεκτημένων, και τίποτα δεν επινοείτε, και δεν φέρνετε σε πέρας ούτε τα αναγκαία. Εξάλλου αυτοί αποτολμούν χωρίς να μετρούν τις δυνάμεις τους.................
...........................
.

Μερικές μπουκιές από το Φεστιβάλ Mir

Στης ακρίβειας τον καιρό, συνηθίζω να συχνάζω σε εγκαίνια φεστιβάλ, εκθέσεων και άλλων εκδηλώσεων, όπου και μπορώ να απολαύσω art-o και θεάματα, δωρεάν.
Γνήσιο τέκνο της γενιάς των επτακοσίων ευρώ, βλέπετε, έχω καταλάβει πως δεν αρκεί μόνο η αντίσταση, χρειάζεται και άλλου είδους «δράσεις»Κάπως έτσι βρέθηκα και στα εγκαίνια του φεστιβάλ Μir. Τελικά ο χώρος του πολιτιστικού κέντρου Μελίνα( στο Θησείο) είναι εξαιρετικός. Και η οργάνωση, οι εγκαταστάσεις, τα ............
.....................................
..........

ΙΕΚ Μονής Βατοπεδίου

Σπούδασε Business Studies και Extreme Economical Αμαρτίες στο ΙΕΚ Μονής Βατοπεδίου. Πτυχίο αναγνωρισμένο με υπογραφές υπουργών και λαμπάδες πιστών. Εγγραφές κατευθείαν στο βιβλίο της ζωής του παραδείσου, δια χειρός αγίου Πέτρου!

Τι ήταν πάλι κι αυτό; Την ίδια στιγμή που οι τιμές, οι νέοι φόροι, οι επιχειρηματίες υπουργοί μάς έχουν στήσει στα τέσσερα, και ο Καραμανλής δεν σταματά να ρητορεύει κάνοντας την ίδια πάντα κίνηση (κάθετη καρατιά, σαν να ομολογεί «Στους όρχεις μου, εδώ ΠΑΝΩ είναι όλα μέλι γάλα!») οι Άγιοι των Αγίων μας έδωσαν τη χαριστική βολή.
...................................
..................

CineΦεστιβάλ και Σεπτέμβριος πάνε πακέτο

Μπορεί η Άνοιξη να καταφτάνει μαζί με τα χελιδόνια και το Καλοκαίρι μαζί με τα καυτά σορτσάκια, το Φθινόπωρο όμως κρύβει στις αποσκευές του τα κινηματογραφικά φεστιβάλ! Είναι γεγονός ότι αφήσαμε πίσω το οφθαλμόλουτρο στα καλοκαιρινά νυφοπάζαρα και γυρίσαμε πίσω στη δουλειά, αλλά όχι κυρίες και κύριοι δεν θα μας πάρει από κάτω. Πέντε κινηματογραφικά φεστιβάλ για την αρχή της σεζόν, είναι μια καλή αρχή για έναν «flower power» χειμώνα. Κι όλα αυτά χωρίς να αναφερθώ στις πολύ δυνατές μουσικές παρουσίες που περιμένουμε...
..............
........

Σούλης Φατσούλης, το πιο original γαλάζιο παιδί:

@Φέτος δεν πήγα διακοπές. Άραξα σπίτι. Τρίτη συνεχόμενη χρονιά διακοποδάνειο η τράπεζα δεν μου ‘δινε. Επιτέλους γύρισα πίσω στο γραφείο. Βαρέθηκα στο σπίτι.
Δεν ανοίγω λίγο την TV του προϊστάμενου που λείπει ακόμα διακοπές στο Μπαλί; Δεξί χέρι κουμπάρου Υπουργού, o δικός σου, μεγάλη μούρη.

Γυμνισμός...

Ήμουν, θυμάμαι, σε κάποια παραλία της Μήλου, όταν σήκωσα το βλέμμα κι είδα ένα μονοπάτι πάνω στο βράχο και κάποιον οδοιπόρο με ψάθινο καπέλο να το διασχίζει. Έπιασα τη φίλη μου απ το χέρι και της είπα δίχως περιστροφή: «Πάμε να δούμε τι γίνεται από την άλλη μεριά;»
Πήραμε τα πράγματά μας και τον ακολουθήσαμε. Σε λιγότερο από 5’ λεπτά αντικρίσαμε από ψηλά μια μικρή παραλία, με ξανθή άμμο, νερά γαλάζιο κρύσταλλο και μετρημένους στα δάχτυλα λουόμενους...........
.................