Κάποτε θυμάμαι της έλεγα:
«Δεν αγαπώ τα μάτια σου, αυτό που κρύβεις μέσα σου αγαπώ!Είμαστε δυο ερωτευμένες ψυχές, κι επειδή οι ψυχές είναι αθάνατες θα είμαστε ερωτευμένοι για πάνα!»
Άλλοτε θυμάμαι της έλεγα όταν την είχα δεμένη, ερεθισμένη, φιμωμένη στο κρεβάτι:
«Γουστάρεις εκείνον τον ψηλό, έτσι δεν είναι σκρόφα, το κατάλαβα. Γουστάρεις και με τους δυο μαζί, παλιοπουτάνα;»
.....
«Αλλάζοντας απόχρωση σαν ουρανός»
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 Σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου