"Αϊτός αϊτό μεγάλωνε" - Ανάλυση του κρυφο-Ρατσιστικού και κρυφό-Φιλοβασιλικού άσματος

Αναλύω παρακάτω ένα από τα ρατσιστικότερα και βασιλικότερα του "Γρίβα μ' σε θέλει ο βασιλιάς" λαϊκά τραγούδια. Ως κύριο πρόσωπο του άσματος χρησιμοποιείται το πτηνό "Αετός" (ή σταυραετός ,επιστημονική ονομασία Aquila Chrysaetus) που είναι σύμφωνα και με τους ορνιθολόγους ο βασιλιάς των πτηνών.


Τραγούδι: Στράτος Διονυσίου
Μουσική/Στίχοι: Ρεπάνης Αντώνης/Παπαγιαννοπούλου Ευτυχία


Αϊτός αϊτό μεγάλωνε
Του ‘λεγε και τον μάλωνε
αϊτόπουλο γεννήθηκες
μ’ αϊτό να ζευγαρώ σεις
αϊτούς και ‘σύ να δώσεις
εσύ ’σαι ένα αϊτόπουλο
της συννεφιάς ρηγόπουλο

Κι’ εκείνο επαράκουσε
επήγε και ξεστράτισε
μια πέρδικα ορέχτη
σε ρούγα πάει και πέφτει
Ένας αϊτός γκρεμίστηκε
και το βουνό εσείστηκε
Εσύ ’σαι ένα αϊτόπουλο
της συννεφιάς ρηγόπουλο


"Αϊτος, αϊτό μεγάλωνε" Ο πρώτος στίχος κάνει σαφή υπαινιγμό στην παιδεία και την καλή ανατροφή τον γόνων των γαλαζοαίματων οικογενειών, οι οποίοι της καλής αγωγής μετέχοντες τείνουν στην ομοίαση με τους ξεχωριστούς προγόνους τους, τόσο οι γονείς όσο και οι τροφοί των βασιλόπουλων σκοπεύουν στον ίδιο στόχο, τη εμφύτευση βασιλικών αρχών στο νέο.

"Τού λεγε και τον μάλωνε..." περιγράφεται εδώ η αυστηρότητα που διακρίνει τα παλάτια, η οποία βέβαια φτάνει μέχρι απλές ή αυστηρές επιπλήξεις και ουδέποτε χειροδικία.

"...αϊτόπουλο γεννήθηκες
μ'αϊτό να ζευγαρώσεις
αϊτούς κι εσύ να δώσεις"
Είναι ξεκάθαρη η ρατσιστική διάθεση των παιδαγωγών προς οποιονδήποτε θνητό (μη γαλαζοαίματο) καθώς και η τεράστια αγωνία τους για την αποτροπή της μόλυνσης του γαλάζιου αίματος από αίμα θνητού. Έτσι με συνεχή πλύση εγκεφάλου ο νους του νεαρού "αετόπουλου" ποτίζεται από ιδέες και στάνταρντς αδυναμίας ζευγάρωσης με μη βασιλικού γένους "αετοπούλες".

Συνεχίζει ο επίμονος πατέρας:

"...εσύ είσαι ένα αετόπουλο" υπενθυμίζοντας και πάλι την ανώτερη από τα άλλα "πτηνά" καταγωγή του

"...της μοναξιάς ρηγόπουλο." εδώ πλέον τα πράματα είναι οφθαλμοφανή, αποθρασυμμένος ο στιχουργός μιλάει ξεκάθαρα για το βασιλικό καθεστώς με ακριβείς όρους, χωρίς υπονοούμενα και η αναφορά στη μοναξιά είναι αναφορά στη μοναρχία (η μοναξιά της κορυφής, του βασιλικού θρόνου, το γυάλινο παλάτι που βρίσκονται κλεισμένα όλα τα ανεκτίμητα αντικείμενα όπως οι κρατώντες την εξουσία στην προκειμένη περίπτωση.

"Κι’ εκείνο επαράκουσε..." η πολύ συνηθισμένη αρνητική συμπεριφορά των γαλάζιων γόνων εξ'αιτίας της αφθονίας των υλικών αγαθών αλλά και της καταπάτησης των ελευθεριών από τους ανατροφείς τους. Συγκεκριμένα παραδείγματα ο άσωτος βίος των Καρολίνας και Στεφανί του Μονακό καθώς και τα ξεστρατήματα με κοκαΐνη και χασίσι των Χάρυ και Γουίλιαμ, εν δυνάμει κληρονόμων του Βρετανικού θρόνου.

"επήγε και ξεστράτισε..." το μεταβατικό στάδιο μεταξύ της παρακοής του και των αποτελεσμάτων αυτής

"μια πέρδικα ορέχτη" εδώ ρατσιστικά και με μίσος κρίνεται το αντικείμενο του πόθου που ποτέ δεν είχαν την ελευθερία να επιλέξουν τα βασιλόπουλα. Με τον αόριστο του "ορέγομαι" τονίζονται τα "φαινομενικά" εξωτερικά κάλλη του, αλλά με το ουσιαστικό (που εδώ χρησιμοποιείται ως επίθετο) "πέρδικα" διευκρινίζεται η ταπεινή και παρακατιανή καταγωγή του της προκληθείσας επιθυμίας στο βασιλικό νεανία αντικειμένου. Η πέρδικα μπορεί σήμερα να παραλληλιστεί άνετα με την εως τότε ασήμαντη θνητή Camilla Parker Bowls που έκλεψε την καρδιά του πρίγκηπα Καρόλου της Σκωτίας ή ακόμα και με τη δημοσιογράφο Letizia Ortiz που κατάφερε τελικά να παντρευτεί το "ξεστρατημένο" πριγκηπόπουλο Felipe της Ισπανίας. Επίσης ο Βάσκος παίκτης του Χαντμπωλ της Εθνικής Ισπανίας Inaki Urdagarin που ενυμφεύθει την αδερφή του Felipe πριγκήπισσα της Βαρκελώνης Cristina, θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ομοίως.

"σε ρούγα πάει και πέφτει..." το πάθημα που γίνεται μάθημα στον ανυπάκουο νέο όταν βρίσκεται μεταφορικά "στο δρόμο"

"Ένας αϊτός γκρεμίστηκε
και το βουνό εσείστηκε" αναφορά στις επιπτώσεις που 'χει το πάθημα του ρηγόπουλου στο ίδιο (αϊτός γκρεμίστηκε, άρα χτύπησε κιόλας), στο παλάτι αλλά και τον μοναρχικό κύκλο. Το βουνό δίνει το μέγεθος του σκανδάλου στα επίπεδα αυτά.

"Εσύ ’σαι ένα αϊτόπουλο
της συννεφιάς ρηγόπουλο" κλείνει ο τραγικός πατέρας με υπενθύμηση της καταγωγής του νέου και της διαχώρησής του από τα άχαρα και παρακατιανά πλήθη ώστε με νέα πλύση εγκεφάλου να προσπαθήσει να σώσει τα άσωστα, παραθέτοντας μάλιστα και το ουσιαστικό "συννεφιά" ώστε να δώσει ακόμη πιο τραγικό χαρακτήρα στην καθοδήγηση και να αγγίξει το συναίσθημα του νέου (φράση τύπου: "τι πας να κάνεις;").